13 kwietnia 2010 roku w Zespole Szkół Zawodowych nr 2 im. Powstańców Warszawy  odbyła się uroczystość zasadzenia Dębu Katyńskiego- jednego z 2147 planowanych do zasadzenia drzew w ramach ogólnopolskiej akcji „Katyń – ocalić od zapomnienia” ku pamięci ofiar Katynia, Starobielska, Ostaszkowa,  a której mottem są słowa Jana Pawła II: ”Człowiek nie może pozwolić, żeby prawda została wydarta pod pozorem niczym nieograniczonej wolności, nie można zagubić w sobie krzyku sumienia, jako głosu Prawdy, która go przerasta, ale która równocześnie czyni go człowiekiem i stanowi o jego człowieczeństwie”.

  Dąb posadzony przy „Mechaniku” (drugi w Mińsku Mazowieckim) upamiętnia Wacława Królaka – funkcjonariusza Policji Państwowej, który uzyskawszy stopień starszego posterunkowego we wrześniu 1939 r. pełnił służbę w Komendzie Powiatowej w Mińsku Mazowieckim. Został ewakuowany w kierunku wschodnim, a po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej i przebywał w obozie w Ostaszkowie. Wywieziony na podstawie listy nr 030/1 z dnia 14 kwietnia 1940 r. został zamordowany w Twerze. Pośmiertnie został odznaczony  Brązowym Krzyżem Zasługi i awansowany do stopnia aspiranta. Jego pamięci poświęcono tablicę w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie.

Uroczystość rozpoczęła się o godzinie 12,00 i odbyła się z najwyższym szkolnym ceremoniałem z udziałem sztandaru szkoły, sztandaru oddziału  AK „Mewa –Kamień”, sztandaru policji i sztandaru ZHP. W uroczystości wzięli udział znamienici goście: Starosta Powiatu Mińskiego Antoni Jan Tarczyński, wicestarosta Krzysztof  Michalik , Komendant Policji Powiatowej Robert Kokoszka, przedstawiciel Komendy Powiatowej Straży Pożarnej Sławomir Makowski, Rektor Wyższej Szkoły Społecznej im. ks. Majki ks. prof. dr hab. Witold  Zdaniewicz,  ksiądz dyrektor Szkół Salezjańskich Ryszard Woźniak, Dyrektor Muzeum Ziemi Mińskiej, Radny Sejmiku Wojewódzkiego p Leszek Celej.

  W imieniu społeczności szkoły uczeń  Radosław Aniszewski oddał hołd poległym w katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem, podkreślając, iż młodzież i pracownicy Zespołu w dniach żałoby narodowej łączą się w bólu po stracie Prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego, Pierwszej Damy Marii   Kaczyńskiej, wybitnych osobowości świata polityki, kultury, duchowieństwa, wojska, patriotycznych środowisk kombatanckich, członków rodzin katyńskich, którzy  udawali się do Katynia, by wziąć udział w uroczystościach 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, oddać cześć pomordowanym w Charkowie, Miednoje, Ostaszkowie, Katyniu, by dać świadectwo prawdzie.
 Wszystkich  poległych w katastrofie samolotu połączył wielki patriotyczny obowiązek, a ich śmierć zjednoczyła Polaków pogrążonych w smutku i żałobie po stracie wybitnych synów narodu. Społeczność Zespołu Szkół Zawodowych im. Powstańców Warszawy , świadoma rozmiaru tragedii i dramatycznej symboliki śmierci 96 ofiar, połączyła  się w bólu z członkami rodzin opłakujących swoich najbliższych i   okazując szacunek tragicznie zmarłym,  zjednoczyła  się w modlitwie za tych, których śmierć zapisała nowe karty tragicznej historii narodu polskiego.

 Artur Francuz rozdanie świadectw1992 r.

Wśród poległych w katastrofie był Artur Francuz- absolwent ZSZ nr 2, toteż przedstawiciel młodzieży przypomniał okres nauki oraz jego późniejszą drogę zawodową. Podkreślił, że  starszy kolega, który w 1992 roku zdał egzamin maturalny- egzamin dojrzałości, a przez ostatnich 18 lat swego życia pełnił służbę jako funkcjonariusz Biura Ochrony Rządu,  10 kwietnia zdał egzamin ze swego patriotyzmu i odpowiedzialności, a  pamięć o nim przetrwa w świadomości kolejnych pokoleń i jeszcze mocniej scali  wielką rodzinę „ Mechanika”.

  Następnie zebrani wysłuchali wystąpienia Dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych nr 2 Tomasza Płochockiego, który przypomniawszy tragiczne wydarzenia sprzed 70 lat, odniósł się do tragicznych wydarzeń z 10 kwietnia podkreślił, że Śmierć Prezydenta Rzeczypospolitej i jego małżonki, śmierć 96 wybitnych Polaków to tragedia narodu polskiego, który zjednoczony w smutku i żałobie oddaje cześć ludziom, którzy wierni swej służbie lecieli do Katynia, by oddać hołd pomordowanym i dać świadectwo prawdzie, zjednoczyć się w dokończeniu dzieła ujawnienia całej prawdy o zbrodni katyńskiej. Ta szczytna misja połączyła we wspólnym działaniu ludzi różnych opcji politycznych, różnych wyznań, a których śmierć skłania nas wszystkich Polaków do refleksji, bo w swym tragizmie, żywimy taką głęboką nadzieję, niesie w sobie głębokie przesłanie. Skłania nas do zatrzymania się w codziennym biegu, znalezienia w sobie siły do współodczuwania i współdziałania, scalania jedności narodowej. Następnie zwrócił się bezpośrednio do młodzieży: „Drodzy uczniowie, staliście się świadkami tragicznego wydarzenia, które wpisuje się na trwałe na karty tragicznej historii Polski. Bądźcie tej historii świadkami. Przenieście w przyszłość pamięć  o ludziach, którzy walcząc o prawdę historyczną, chcąc oddać cześć pomordowanym, stracili życie. Wśród nich znalazł się uczeń nasze szkoły Artur Francuz. On wypełnił do końca służbę, do której został powołany, a służba dla Prezydenta Rzeczypospolitej była nagrodą za jego fachowość, solidność i oddanie. Z dumą słuchamy słów wypowiadanych przez przełożonych na temat Artura, jego solidności, odpowiedzialności i wiedzy. Miał być promowany do stopnia porucznika- tego awansu już nie doczekał. Niech pamięć o nim trwa w naszej świadomości i świadomości kolejnych pokoleń uczniów „Mechanika”. Społeczność naszej szkoły łączy się w bólu z rodzinami poległych na katyńskiej ziemi, łączymy się we wspólnym narodowym bólu po śmierci wybitnych przedstawicieli naszego narodu. Niech symboliczna minuta ciszy nie mija, niech zaduma pozwoli nam wyjść z tego tragicznego doświadczenia lepszymi i silniejszymi, bo jak powiedziała Wisława Szymborska: „ Minuta ciszy po umarłych, czasem do późnej nocy trwa”.

  Minutą ciszy uczczono pamięć poległych w Katyniu w 1940 roku i pamięć tych, którzy zginęli nad Smoleńskiem 10 kwietnia 2010r.
 Następnie młodzież z klasy I Tms przedstawiła historię zbrodni katyńskiej z 1940 roku oraz przybliżyła sylwetkę Wacława Królaka, którego męczeńską śmierć upamiętnia dąb posadzony przy ZSZ nr 2 im Powstańców Warszawy. Tę część uroczystości dopełniła recytacja wierszy o Katyniu oraz pieśni wykonane przez zespół muzyczny „Mechanik”.

Tekst Mariola Piwek